سبک فرزندپروی طردکننده می‌تواند بیش از هر سبک تربیتی دیگری مخرب و آسیب‌رسان باشد و اثرهای طولانی‌مدتی روی سلامت روان کودکان بگذارد. کودکان دارای سبک طردکننده ویژگی‌های زیر را دارند:

• با مشکلات زیادی در مورد عزت نفس و ارزشمند بودن یا نبودن خود درگیر هستند.
• گرایش بیشتری دارند تا عملکرد تحصیلی ضعیفی را از خود نشان دهند.
• مشکلات رفتاری زیادی را با احتمال بیشتری نسبت به دیگر کودکان تجربه می‌کنند.
• شادکامی کمتری را در زندگی تجربه خواهند کرد.
• افسرده‌خو هستند و به شخصیتی اجتنابی دچار خواهند شد.
• اعتماد به نفس پایین در آیندهٔ این کودکان بیشتر به چشم می‌خورد.
• کودکی که مدام در محیط خانواده طرد شده است دچار ناامیدی و افسردگی می‌شود.
• در بزرگسالی نیز حالتی از دوری‌گزینی و اجتناب از دیگران را تجربه می‌کند، زیرا می‌ترسد همواره و دوباره توسط دیگران طرد شود.